Ah yüreğim…
Nerelere gittin de saklı kaldın…
Hiç kimse yaşamamıştı içinde
Onu yaşattığın kadar
Aradın durdun onu bulamadın bir bilse o yar
Neden bu kadar yalnızdık sen söyle
Kaçıyorsun derlerinden değil mi nedeni
bilinmezlere
Bak sesin bile değişti
Bu kez kendinden başka yerlere gittin
Söyle nerelere gittin de geldin yüreğim söyle…
Kimselerin bilmediği yerleri
Hesapsız yerler mi sandın
Herkesin gözü önünde bak vurdular seni
Vurdular sendeki son sevgiyi
Çiçekleri severken dallarını kırdın
Koklayamadın onu bir masum gibi
Bak düştü ellerin
Şimdi hangi aynaya baksan
Onu kendinde arar kendinde anarsın…
Sorar da yanarsın…
Yüreğim…
Ah benim divane yüreğim…
nerelerde kendini bıraktında geldin…Добавлено (04.06.2012, 05:05)
---------------------------------------------
Nasıl söylesem anlatamam içimdeki volkanı.
Düşünüyorum da sevilen sen değilsin yalnız.
Yani aramızda sevgi yok sadece.
Sen seviyorsun diye, tüm sevdiklerini seviyorum.
Sen üzülünce ben üzülmüyorum.
Üzüntü kelimesinin anlatamayacağı duygular oluyor
içimde.
Hani derler ya bir insan bir insana:” Ya çok
üzüldüm.”
Hayır, ben böyle diyemiyorum…
Çünkü benim canımdan sanki can gidiyor.
Rida eden ben olsam, nazik tenini yorgan olup,
İçtiğin su olsam bardağına dolup.
Teneffüs ettiğin hava olmak için neler vermezdim
ki…
Sadece senin değil be gülüm,
Annen babanı anne baba bildiğimdendir.
Onların ellerine batan diken yüreğime batıyor.
Kardeşlerin kardeşlerimdir,
Yolun yolumdur, kolun kolum..
Yürümeyi sevdiğin yollara aşığım be gülüm…
.Hazreti İbrahim misali,
Mancınıkla ateşe atılan da benim,
Ateşi güle döndüren Rabbim benim de gönlümü
döndürüyor,
Bir gülüşünle gül bahçesine be gülüm..
Seni değil yalnız anladın beni,
Ben senden öte senden gelen derdi de seviyorum..
Senden geldi diye ateşi.
ÇÜNKÜ SENİ SEVİYORUM BE GÜLÜM…
Добавлено (04.06.2012, 05:30)
---------------------------------------------
Dün metro çıkışında rastladım sana
Öyle gülümserken verdin selamı
Bir anda ürperdi bütün bedenim
Yıllardır görmediğim platoniğim
Sen hep uzaktın benim olmaya
Alışmıştım buna sen değilsin derdim
Sadece putlaştırdığım düşlerim
Yıkılamayan tek tabum, tek gerçekliğim.
Şimdi belki okursun bu cümleleri
Ne anlatmış bu adam sapık mı deli mi?
Belki de anlarsın sevmiş birini
Tahmin edersen satırların sahibini
Uzaktan sevilmenin önlemez gururu
Ve alaycı bir tebessüm yüzünde
Hiç boşuna aldanma benim şiirim diye
Sen değilsin ki benim sevdiğim
Sadece kafamda oluşturduğum hayalim
Farkettim ki benzemiyor zaten artık sana
Uzak dur sakın yaklaşma ona
Beni incitmen umrumda değil ama
Hayalimdeki sevgiliye asla dokunma!